Καλησπέρα σου. Χρειάζεται λες ένας Άρης. Και μήπως δεν χρειάζεται ένας Μπελογιάννης; Ξέρεις καλά, ότι ο κατάλογος των ανθρώπων που πάλεψαν με συνέπεια και αποφασιστικότητα για τα ιδανικά της Ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, είναι μακρύς. Καταλαβαίνω τι λες, χρειάζεται εκείνος που θα εμπνεύσει, που θα πείσει, που θα διεγείρει τις συνειδήσεις και δεν έχεις άδικο, αλλά κυρίως εκείνο που σήμερα χρειάζεται, είναι η συστράτευση, είναι η αποφασιστικότητα, είναι η συνείδηση των ανθρώπων του μόχθου. Αυτού του παράγοντα, που χωρίς την δική του συμμετοχή κανείς αρχηγός δεν μπορεί να πάει μπροστά τα πράγματα. Το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα προσωποκεντρικό, είναι κόμμα που βασίζεται στις συλλογικές του αποφάσεις. Το κόμμα της εργατικής τάξης, έχει ανάγκη τους εργαζόμενους.Είναι ανάγκη ο λαός και οι εργαζόμενοι να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση. Αλλιώς αποχαιρέτα (και συ και γω και όλοι μας) την Αλεξάνδρεια που χάνεις. Και Αλεξάνδρεια, η ελευθερία μας,το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, η ίδια η ζωή μας.
Φυσικά ανάγκη είναι η συμπόρευση, ανάγκη είναι να βαδίσουμε ενωμένοι κάτω από έναν όμως στόχο και με την γνώση ότι μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα η εργατική τάξη δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Όσο το σύστημα αυτό εξακολουθεί να κυριαρχεί, τόσο ο εργαζόμενος λαός θα εξοντώνεται. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει εξαντλήσει τα όριά του και να θέλουν δεν μπορούν να πάρουν μέτρα υπέρ του λαού και των εργαζομένων, αυτοί που τα εφάρμοσαν πιστοί στις επιταγές του κεφαλαίου. Ο Καπιταλισμός φίλε μου ανθρώπινος δεν γίνεται μόνον ανατρέπεται. Να είσαι καλά.
Καλή σου μέρα...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πως ο καπιταλισμός δε γίνεται ανθρώπινος αλλά μόνον ανατρέπεται...σίγουρα οι άνθρωποι που εμπνέουν παίζουν καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια ανατροπής του...μέχρι εδώ συμφωνώ 100% μαζί σου...
Όταν όμως ανατρέψουμε με το καλό (τον καπιταλισμό) το ΚΚΕ όπως και όλα τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν ως βήμα προς την αταξική κοινωνία την συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγους αγωνιστές με αρκετές ικανότητες...αυτό είναι και το σημείο στο οποίο διαφωνώ (άλλωστε είναι και η βασική διαφορά μεταξύ Κομμουνισμού και Αναρχίας)...θέλω να περάσουμε στην αταξική κοινωνία χωρίς αυτό το στάδιο γιατί όπως δείχνει η ιστορία στο στάδιο αυτό κάποιοι από τους "εκλεκτούς" εκμεταλλεύονται τη θέση τους και δεν φτάνουμε ποτέ στην αταξική κοινωνία.Ας μην ξεχνάμε πως ούτε στην πρωην ΕΣΣΔ καταλήξαμε στην αταξική κοινωνία αλλά σε 1 είδος "κρατικού καπιταλισμού" που ήταν μεν σίγουρα προτιμότερος από τον καπιταλισμό που βιώνουμε σήμερα(τα μέσα παραγωγής στο λαό,όλοι είχαν τροφή,στέγη κτλ)αλλά απέχει όμως δε από αυτό που οραματίζομαι καθώς η συμμετοχή στα κοινά δεν ήταν ισοκατανεμημένη αλλά τα κομματικά στελέχη ήταν αυτά που είχαν την πραγματική εξουσία την οποία μάλιστα άσκησαν κάποιες φορές με βάναυσο τρόπο (π.χ Στάλιν).
Σ'ευχαριστώ για τα σχόλια σου γιατί μου αρέσει η ανταλλαγή απόψεων,ας εστιάσουμε σε όσα μας ενώνουν και ας συλλογιστούμε σε όσα έχουμε διαφορετικές απόψεις. Να είσαι καλά...
Καλησπέρα σου. Χρειάζεται λες ένας Άρης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μήπως δεν χρειάζεται ένας Μπελογιάννης;
Ξέρεις καλά, ότι ο κατάλογος των ανθρώπων που πάλεψαν με συνέπεια και αποφασιστικότητα για τα ιδανικά της Ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, είναι μακρύς.
Καταλαβαίνω τι λες, χρειάζεται εκείνος που θα εμπνεύσει, που θα πείσει, που θα διεγείρει τις συνειδήσεις και δεν έχεις άδικο, αλλά κυρίως εκείνο που σήμερα χρειάζεται, είναι η συστράτευση, είναι η αποφασιστικότητα, είναι η συνείδηση των ανθρώπων του μόχθου.
Αυτού του παράγοντα, που χωρίς την δική του συμμετοχή κανείς αρχηγός δεν μπορεί να πάει μπροστά τα πράγματα.
Το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα προσωποκεντρικό, είναι κόμμα που βασίζεται στις συλλογικές του αποφάσεις.
Το κόμμα της εργατικής τάξης, έχει ανάγκη τους εργαζόμενους.Είναι ανάγκη ο λαός και οι εργαζόμενοι να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση.
Αλλιώς αποχαιρέτα (και συ και γω και όλοι μας) την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Και Αλεξάνδρεια, η ελευθερία μας,το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, η ίδια η ζωή μας.
Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά ανάγκη είναι η συμπόρευση, ανάγκη είναι να βαδίσουμε ενωμένοι κάτω από έναν όμως στόχο και με την γνώση ότι μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα η εργατική τάξη δεν έχει να κερδίσει τίποτα.
Όσο το σύστημα αυτό εξακολουθεί να κυριαρχεί, τόσο ο εργαζόμενος λαός θα εξοντώνεται.
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει εξαντλήσει τα όριά του και να θέλουν δεν μπορούν να πάρουν μέτρα υπέρ του λαού και των εργαζομένων, αυτοί που τα εφάρμοσαν πιστοί στις επιταγές του κεφαλαίου.
Ο Καπιταλισμός φίλε μου ανθρώπινος δεν γίνεται μόνον ανατρέπεται.
Να είσαι καλά.
Καλή σου μέρα...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πως ο καπιταλισμός δε γίνεται ανθρώπινος αλλά μόνον ανατρέπεται...σίγουρα οι άνθρωποι που εμπνέουν παίζουν καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια ανατροπής του...μέχρι εδώ συμφωνώ 100% μαζί σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όμως ανατρέψουμε με το καλό (τον καπιταλισμό) το ΚΚΕ όπως και όλα τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν ως βήμα προς την αταξική κοινωνία την συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγους αγωνιστές με αρκετές ικανότητες...αυτό είναι και το σημείο στο οποίο διαφωνώ (άλλωστε είναι και η βασική διαφορά μεταξύ Κομμουνισμού και Αναρχίας)...θέλω να περάσουμε στην αταξική κοινωνία χωρίς αυτό το στάδιο γιατί όπως δείχνει η ιστορία στο στάδιο αυτό κάποιοι από τους "εκλεκτούς" εκμεταλλεύονται τη θέση τους και δεν φτάνουμε ποτέ στην αταξική κοινωνία.Ας μην ξεχνάμε πως ούτε στην πρωην ΕΣΣΔ καταλήξαμε στην αταξική κοινωνία αλλά σε 1 είδος "κρατικού καπιταλισμού" που ήταν μεν σίγουρα προτιμότερος από τον καπιταλισμό που βιώνουμε σήμερα(τα μέσα παραγωγής στο λαό,όλοι είχαν τροφή,στέγη κτλ)αλλά απέχει όμως δε από αυτό που οραματίζομαι καθώς η συμμετοχή στα κοινά δεν ήταν ισοκατανεμημένη αλλά τα κομματικά στελέχη ήταν αυτά που είχαν την πραγματική εξουσία την οποία μάλιστα άσκησαν κάποιες φορές με βάναυσο τρόπο (π.χ Στάλιν).
Σ'ευχαριστώ για τα σχόλια σου γιατί μου αρέσει η ανταλλαγή απόψεων,ας εστιάσουμε σε όσα μας ενώνουν και ας συλλογιστούμε σε όσα έχουμε διαφορετικές απόψεις. Να είσαι καλά...