Περί εθελοδουλείας

«Ο άνθρωπος δεν χάνει την ελευθερία του», λέει ο Μποεσί, «αλλά μάλλον κερδίζει τη σκλαβιά του», συναινεί δηλαδή ενεργώς σε αυτή. Ο άνθρωπος σπέρνει, συνεχίζει ο συγγραφέας, τα χωράφια του ώστε να μπορεί κάθε τύραννος να τα ρημάξει, επιπλώνει τα σπίτια του έτσι που να μπορεί να τα πλιατσικολογήσει, μεγαλώνει τα παιδιά του έτσι ώστε να γίνουν υπηρέτες της απληστίας, είναι πάντα με τα αυτιά ορθάνοιχτα διερωτώμενος από πού θα του έρθει το χτύπημα, ερευνά για συνωμοσίες και παγίδες, φοβάται θανάσιμα τα πάντα. «Πώς συμβαίνει αυτή η επίμονη προθυμία προς υποταγή να έχει ριζώσει τόσο, ώστε η ίδια η αγάπη για την ελευθερία να φαίνεται τώρα αφύσικη;» αναρωτιέται ο Μποεσί και απαριθμεί τα «εργαλεία», τα «δολώματα» που «μεταμφιέζουν τη συναίνεση και τη δουλοπρέπεια σε κάτι φυσιολογικό», με τρόπο που μας κάνει συχνά να νομίζουμε πως περιγράφει σύγχρονα μίντια: «παιχνίδια, φάρσες, θεάματα, μονομάχοι, παράξενα ζώα, μετάλλια, εικόνες».

Πηγή: http://topontiki.gr